Arginina – inne aspekty

Arginina jest zasadowym aminokwasem, wzmagającym usuwanie amoniaku i chlorków z ustroju, zakwaszających płyny ustrojowe. Jest metabolizowana do mocznika i ornityny. Z ornityny (poprzez cytrulinę) też powstaje. Niezbędna do syntezy kreatyny jako dawca grupy guanidynowej. Prawdopodobnie ma właściwości immunostymulujące i odtruwające mózg. Stymuluje rozwój i czynności grasicy. Istnieją doniesienia o obniżonym poziomie argininy w przebiegu choroby Alzheimera. Wchodzi w skład histonów, nadając tym białkom silnie zasadowy charakter.

Arginina w obecności tlenu, NADPH2 i syntazy NO tworzy tlenek azotu i cytrulinę. Tlenek azotu odpowiedzialny jest za relaksację mięśni gładkich, zapobiega agregacji krwinek i jest neurotransmitterem w mózgu.

Przy niedoborach argininy pojawiają się zaniki mięśni, osłabienie siły mięśniowej, zahamowanie wzrostu i rozwoju, otyłość, zaburzenia regeneracji tkanek, zaburzenia lipidowe i w wydzielaniu insuliny, obrzęki, nadciśnienie i niewydolność oraz toksyczne uszkodzenie wątroby.

Arginina podawana równocześnie z sorbitolem reguluje przepływ żółci i wzmaga procesy odtruwania oraz regeneracji wątroby. Reguluje też wypróżnienia. Może zapobiegać migrenom. Arginina łącznie z sorbitolem i mannitolem lub fruktozą zwiększa wydolność psychiczną i fizyczną, stymulując czynności mózgu, zwiększa aktywność psychofizyczną.

Dawniej produkowano preparat Arginine-Sorbitol w postaci płynu do picia. Był on zalecany w schorzeniach wątroby, osłabieniu fizycznym i psychicznym i w celu wzmożenia wydalania amoniaku z ustroju.

Źródło: http://luskiewnik.strefa.pl/psychostymulantia/p11.htm

Skomentuj

Dodaj komentarz