Archiwa tagu: nadciśnienie

Jak arginina zmniejsza ciśnienie i tętno

Proszę zwrócić uwagę na dane w czerwonym prostokącie. Wyraźnie wadać, jak suplementacja argininy skutecznie zmniejsza ciśnienie (zwłaszcza skurczowe – o 18 jednostek!), jak również w niektórych przypadkach korzystnie ogranicza tętno. To wszystko przy dawce dobowej 3×3 gramy.

Źródło: PierMarco Piatti, Lucilla D. Monti, Gianpietro Valsecchi, Fulvio Magni, Emanuela Setola, Federica Marchesi, Marzia Galli-Kienle, Guido Pozza, K. George M.M. Alberti;
Wpływ długotrwałego doustnego stosowania L-argininy na poprawę insulinowrażliwości obwodowej i wątrobowej u chorych na cukrzycę typu 2

Polecamy również:
Bogdański P., Pupek-Musialik D., Jabłecka A., Bryl W. Suplementacja L-argininy w nadciśnieniu tętniczym — fakty i kontrowersje. Nadciś. Tęt. 2001; 5: 133–139.
J Nutr. 2004 Oct;134(10 Suppl):2807S-2811S; discussion 2818S-2819S. L-arginine and hypertension.

Skomentuj

Arginina – inne aspekty

Arginina jest zasadowym aminokwasem, wzmagającym usuwanie amoniaku i chlorków z ustroju, zakwaszających płyny ustrojowe. Jest metabolizowana do mocznika i ornityny. Z ornityny (poprzez cytrulinę) też powstaje. Niezbędna do syntezy kreatyny jako dawca grupy guanidynowej. Prawdopodobnie ma właściwości immunostymulujące i odtruwające mózg. Stymuluje rozwój i czynności grasicy. Istnieją doniesienia o obniżonym poziomie argininy w przebiegu choroby Alzheimera. Wchodzi w skład histonów, nadając tym białkom silnie zasadowy charakter.

Arginina w obecności tlenu, NADPH2 i syntazy NO tworzy tlenek azotu i cytrulinę. Tlenek azotu odpowiedzialny jest za relaksację mięśni gładkich, zapobiega agregacji krwinek i jest neurotransmitterem w mózgu.

Przy niedoborach argininy pojawiają się zaniki mięśni, osłabienie siły mięśniowej, zahamowanie wzrostu i rozwoju, otyłość, zaburzenia regeneracji tkanek, zaburzenia lipidowe i w wydzielaniu insuliny, obrzęki, nadciśnienie i niewydolność oraz toksyczne uszkodzenie wątroby.

Arginina podawana równocześnie z sorbitolem reguluje przepływ żółci i wzmaga procesy odtruwania oraz regeneracji wątroby. Reguluje też wypróżnienia. Może zapobiegać migrenom. Arginina łącznie z sorbitolem i mannitolem lub fruktozą zwiększa wydolność psychiczną i fizyczną, stymulując czynności mózgu, zwiększa aktywność psychofizyczną.

Dawniej produkowano preparat Arginine-Sorbitol w postaci płynu do picia. Był on zalecany w schorzeniach wątroby, osłabieniu fizycznym i psychicznym i w celu wzmożenia wydalania amoniaku z ustroju.

Źródło: http://luskiewnik.strefa.pl/psychostymulantia/p11.htm

Skomentuj

Arginina a nadciśnienie indukowane ciążą

Rozwój nadciśnienia indukowanego ciążą jest jak się przypuszcza powodowany zaburzeniem w układzie L-arginina<->NO.

Przyjmuje się, że tlenek azotu powstający w śródbłonku naczyń łożyskowych reguluje przepływ krwi przez te naczynia. Ciążowe zaburzenie wytwarzania tlenku azotu może być przyczyną nadciśnienia oraz nieprawidłowości w rozwoju płodu.

Badacze podawali argininę kobietom z nadciśnieniem indukowanym ciążą. Uzyskiwali normalizację ciśnienia tętniczego oraz wzrost stężenia azotynów i azotanów w surowicy. U kobiet poddanych leczeniu nie stwierdzono objawów zatrucia ciążowego, a rodzone dzieci były donoszone i zdrowe. Należy tu podkreślić, że u kobiet z nadciśnieniem ciążowym dochodzi zwykle do obumierania płodu lub śmierci noworodka.

Skomentuj

ADMA a „paradoks l-argininy”

Istnieje wiele dowodów, że komórki śródbłonka odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu struktury tonu i naczyń. Jednym z najważniejszych mediatorów pochodzenia śródbłonkowego jest tlenek azotu (NO) pochodzący od l-argininy. Asymetryczna dimetyloarginina (ADMA) jest endogennym konkurencyjnym inhibitorem syntazy NO.

ADMA hamuje naczyniową produkcję NO w stężeniach występujących w stanach patofizjologicznych. Powoduje również lokalne zwężenia naczyń gdy jest podawany dotętniczo. Zatem podwyższony poziom ADMA może tłumaczyć „paradoks L-Argininy”, czyli obserwację, że suplementacja egzogennej L-argininy poprawia za pośrednictwem NO funkcje naczyniowe in vivo, choć jej stężenie w osoczu bazowym jest około 25-krotnie wyższe niż stała Michaelisa Mentena K (m) izolowanej, oczyszczonej śródbłonkowej syntazy NO in vitro.

Poziom ADMA w osoczu wzrasta u osób z hipercholesterolemią, miażdżycą tętnic, nadciśnieniem tętniczym, przewlekłą niewydolnością nerek, i niewydolnością serca. Zwiększony poziom ADMA jest związany ze zmniejszeniem syntezy NO i związanym z tym upośledzeniem rozszerzenia naczyń zależnym od śródbłonka. W kilku badaniach prospektywnych i przekrojowych ADMA ewoluował do markera ryzyka sercowo-naczyniowego. Wraz ze wzrostem wiedzy na temat roli ADMA w patogenezie chorób układu krążenia, ADMA staje się celem dla interwencji farmakoterapeutycznej. Wśród innych obecnie badanych potencjalnych strategii postępowania znalazło się podawanie L-argininy w celu poprawy funkcji śródbłonka naczyń u pacjentów z wysokimi poziomami ADMA.

ADMA zyskał znaczenie kliniczne, ponieważ niedawno w kilku badaniach wykazano, że jego poziom jest niezależnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego.

Na podstawie: J Nutr. 2004 Oct;134(10 Suppl):2842S-2847S; discussion 2853S. Asymmetric dimethylarginine, an endogenous inhibitor of nitric oxide synthase, explains the „L-arginine paradox” and acts as a novel cardiovascular risk factor.

Skomentuj