Czy arginina pomaga? Jak długo należy ją stosować? Jakie dawki? Jaka jest najlepsza? Jesteśmy bardzo ciekawi Waszych opinii o działaniu i efektach stosowania tego ciekawego suplementu. Jakie problemy, schorzenia udało się Wam dzięki niej pokonać? Z czym nie dało się zwyciężyć? A może działanie argininy to mit? Prosimy o opinie, najlepiej poparte doświadczeniem z suplementacją tego aminokwasu.
Dotychczasowe opinie użytkowników z poprzedniej wersji strony przenieśliśmy TUTAJ.
Nowe opinie/komentarze prosimy zamieszczać pod konkretnymi artykułami.
Rzecz ciekawa i z pozoru paradoksalna – osoby pozostajace na uzdrawiających dietach mogą chorować na serce z powodu braku argininy.
Arginina pomaga głównie osobom mającym niedobory tego aminokwasu. Dlatego np. to, że pomoże Tobie nie oznacza, że pomoże innej osobie cierpiącej na podobne dolegliwości, schorzenia. Niedobory argininy mają zwłaszcza osoby w średnim i starszym wieku (zdolność produkcji tego aminokwasu maleje wraz z wiekiem), będące z różnych powodów na rozmaitych dietach bezmlecznych, niskomięsnych i niskotłuszczowych.
Jeśli ktoś nie toleruje mleka, zjada mało przetworów mlecznych, np. serów, nie je czerwonego mięsa, orzechów, bo stosuje dietę niskocholesterolową lub zwyczajnie dba o linię, może spodziewać się niedoborów argininy. U takich osób suplementacja l-argininą jest jak najbardziej wskazana i przyczyni się z pewnością do poprawy efektów dietetycznych.
Należy zaznaczyć, że nie zawsze uzupełnienie diety o produkty w nią bogate poprawi bilans tego aminokwasu w naszym organizmie. Np. spożywanie orzechów – najbogatszego źródła występowania l-argininy niemal wcale nie podnosi jej poziomu w krwi, za to potrafi sprzyjać niestrawności i tyciu. Dzieje się tak dlatego, że orzechy są ciężkostrawne, zawierają sporo tłuszczu roślinnego i przyswajalność argininy jest tu niska. Podobnie jest z mlekiem i jego przetworami – i tu również arginina słabo się wchłania.
Więcej na temat diety bogatej w argininie znajdziesz TUTAJ.
Polecamy również:
Hryniewiecki L. Składniki odżywcze. Białka. W: Gawęcki J., Hryniewiecki L. (red.). Żywienie człowieka – Podstawy nauki o żywieniu. PWN, Warszawa 2008.
Handwritten Diagnosis Arrhythmias in the Differential Diagnoses. Medicaments Composition of Blister of Red Pills, Blister of Pills and Bottle of Tablets. 3D Render.
Naukowcy z Instytutu Badań w Austin w Teksasie poszukiwali składników odżywczych, których niedobory prowadzą do nieregularnego bicia serca w postaci: przedwczesnych skurczów komorowych, migotania przedsionków i wydłużania przerw międzyskurczowych. W wyniku badań powstało wiele artykułów naukowych, dowodzących, że na zaburzenia rytmu serca cierpią najczęściej osoby z niedoborem dwóch aminokwasów: tauryny i argininy.
Badacze stwierdzili, że 10 do 20 g tauryny dziennie ogranicza przedwczesne skurcze przedsionków o 50% i zapobiega wszystkim przedwczesnym skurczom komorowym, jednak nie eliminuje wydłużonych przerw między uderzeniami serca. Okazało się, że dodanie 4 do 6 g argininy niemal natychmiast reguluje praktycznie wszystkie wydłużone przerwy i likwiduje przedwczesne skurcze przedsionków.
Połączenie tauryny i argininy jest więc w stanie zatrzymać wszystkie najczęściej występujące nieregularności bicia serca. Tauryna zapobiega arytmii w drodze regulacji poziomu potasu, wapnia i sodu we krwi i tkankach serca, które regulują pobudliwość mięśnia sercowego. Naukowcy zauważyli, że nieregularne bicie serca może być podatne na taurynę, ponieważ tłumi ona aktywność współczulnego układu nerwowego i uwalnianie adrenaliny. Skuteczność argininy w przeciwdziałaniu arytmii może wynikać z jego roli jako prekursora tlenku azotu oraz zdolności do spontanicznego przywracania rytmu zatokowego.
Według dr George Eby, głównego badacza i założyciela Instytutu,
produkcja tauryny i argininy w organizmie maleje wraz z wiekiem,
sprawiając, że rytm serca staje się „nerwowy”. Tauryna i arginina są
więc nam niezbędne i należy je
uzupełniać w celu zapobiegania zachorowalności i śmiertelności.
Dr Eby uważa, że większość chorób przewlekłych jest wynikiem pewnych niedoborów żywieniowych, zwłaszcza cynku i magnezu. U starszych ludzi niedobory kwasów omega-3, tauryny i argininy są uważane za podstawową przyczynę wielu chorób.
Według dr Eby, z chorobą należy walczyć przez odpowiednie odżywianie, a nie lekami. Metody naturalne powinny się stać dominującym nurtem medycyny, zaś leki winny być tylko odległą alternatywą. Eby uważa, że metody marketingowe spychają w cień biomedycynę, a ludzie decydują się na drogie leki, zamiast szukać niemal darmowych, naturalnych metod leczenia.
Źródło: Elimination of cardiac arrhythmias using oral taurine with L-arginine George Eby, M.S. George Eby Research i William W. Halcomb, D.O. William W. Halcomb Clinic
Tauryna i jej potencjalne wykorzystanie w terapii
Konrad Szymański, Katarzyna Winiarska, Zakład Regulacji Metabolizmu, Instytut Biochemii, Wydział Biologii, UW
Stwierdzono również, że podawanie tauryny w stężeniu 2% w wodzie do picia szczurom z eksperymentalną cukrzycą zapobiega wzrostowi ciśnienia tętniczego i zmniejsza hiperinsulinemię. Tauryna działa również kardioprotekcyjnie, zmniejszając przerost mięśnia sercowego u szczurów karmionych dietą z dużą zawartością chlorku sodu. Suplementacja tauryny w dawce 6 g/d. przez 7 dni powoduje obniżenie wartości ciśnienia tętniczego u pacjentów z samoistnym nadciśnieniem, co potwierdziły dwa niezależne badania. Hipotensyjne działanie tauryny, badane na modelach zwierzęcych oraz u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, wynika prawdopodobnie z jej hamującego wpływu na hiperaktywny układ sympatyczny.
Na koniec ciekawostka: Chińscy naukowcy z uniwersytetu Guangxi dowiedli, że tauryna wykazuje niezwykle silne działanie chroniące na komórki wątroby. Zwłóknienie wątroby jest bardzo poważnym problemem. Powstaje w wyniku procesu zapalnego np. w przebiegu wirusowych zapaleń wątroby, jest też jednym z powikłań długoletniego nadużywania alkoholu. W konsekwencji może doprowadzić do marskości tego narządu. Wątroba posiada bardzo duże zdolności regeneracyjne, jednak nie ze wszystkimi uszkodzeniami może sobie sama poradzić. Tauryna w znacznym stopniu przyczynia się do wzmożonej apoptozy (mechanizmowi usuwania z organizmu komórek zużytych lub uszkodzonych) komórek gwieździstych wątroby, częściowo odpowiedzialnych za włóknienie tego narządu. W ten sposób sprzyja zdrowieniu tego ważnego narządu.
Arginina jest ważna dla metabolizmu mięśni i utrzymaniu prawidłowego bilansu azotowego. Może być również sprzymierzeńcem w walce z rakiem, opóźniając wzrost guzów przez wzmocnienie układu odpornościowego. Arginina zwiększa bowiem wielkość i aktywność grasicy, producenta komórek T, które są armią układu odpornościowego. Jest również substratem do produkcji tlenku azotu, którego niezwykle ważna rola odgrywana w organizmie jest znana naukowcom od lat.
Arginina wspomaga odchudzanie poprzez ułatwianie wzrostu masy mięśniowej i redukcję tkanki tłuszczowej. Patrz: badania. Jest również zaangażowana w produkcję enzymów i hormonów. Suplementacja argininy może zwiększyć poziom HGH, hormonu, który sprzyja zdrowiu, wigorowi i spowalnia proces starzenia się. Pomaga budować nowe komórki kości i ścięgien, może być pomocna dla osób z zapaleniem stawów i tkanki łącznej.
Arginina jest naturalnym środkiem kosmetycznym. Znajduje się w dużym
stężeniu w skórze i tkance łącznej, gdzie spowalnia przerzedzanie i
marszczenie się skóry tak typowe dla starzenia się. Jest to składnik
kolagenu, który utrzymuje jędrność i zapobiegania trwałym ugięciom
skóry.
Niedobór argininy prowadzi do zaburzeń produkcji insuliny, tolerancji glukozy i metabolizmu lipidów w wątrobie. Pokarmy, które zapewniają dobrą ilości tego aminokwasu to: chleb świętojański, kokos, produkty mleczne, żelatyna, mięso, owies, orzeszki ziemne, soja, orzechy, pszenica, kiełki pszenicy, brązowy ryż, płatki owsiane, wszelkiego rodzaju muesli. Również pragnienie czekolady może być oznaką, że poziom argininy jest niski. Duże niedobory należy uzupełnić suplementacją.
Zespół uczonych niemieckich z Lipska kierowany przez dr. Rainera
Hambrechta opublikował 1 marca w „The American Journal of Cardiology”
artykuł, z którego wynika, że łączne stosowanie suplementacji L-argininą i treningu
mięśniowego skuteczniej usprawnia czynność śródbłonka naczyniowego niż stosowanie każdego z tych czynników osobno.
Zaburzenia czynności śródbłonka naczyniowego są główną przyczyną przewlekłej niewydolności serca. L-arginina jest aminokwasem białek roślinnych i zwierzęcych. Za pośrednictwem enzymu syntetazy z L-argininy powstaje tlenek azotu. Związek ten wytworzony w komórkach śródbłonka naczyniowego jest najsilniejszym znanym czynnikiem rozkurczającym naczynia krwionośne.
Arginina zmniejsza lepkość krwi (przez ograniczenie agregacji krwinek), co ogranicza ryzyko powstania skrzepów, które są najczęstszą przyczyną zawałów serca i udarów mózgu.
Uczeni podzielili pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca na 4 grupy: leczonych tradycyjnie, wyłącznie L-argininą, wyłącznie treningiem mięśniowym (przedramienia), równocześnie L-argininą i treningiem mięśniowym. Pacjenci, którzy otrzymywali 8 g L-argininy dziennie, podwoili poziomy L-argininy we krwi. Leczenie L-argininą 4-krotnie zwiększa rozszerzenie naczyń krwionośnych wywołane acetylocholiną (z 2,2% do 8,8%). Podobnie regularne ćwiczenie mięśni zwiększa rozszerzenie naczyń z 2,1% do 8,6%. Łączne stosowanie obydwóch metod terapeutycznych zwiększa rozszerzenie naczyń z 2,9% do 12,0%. Suplementacja L-argininy i trening mięśniowy uzupełniają się wzajemnie. Usprawnienie czynności śródbłonka naczyniowego może być wypadkową zwiększonej dostępności tlenku azotu oraz jego zwiększonej syntezy.
Długotrwałe, doustne podawanie L-argininy wymaga dalszych obserwacji klinicznych, ale uzyskane wyniki wskazują na możliwość zwiększenia produkcji środbłonkowego tlenku azotu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.
Argininę spotykamy też często w formie „AAKG”, zwłaszcza jako suplement bądź jeden ze składników suplementów dla sportowców. Popularna L-arginina to wolna, naturalna forma tego aminokwasu (argininy), zaś AAKG to molekuła składająca się z wspomnianej wyżej argininy i kwasu alfaketoglutarowego, czyli innymi słowy: to arginina + AKG (ketokwas, pochodna kwasu glutarowego). Forma AAKG jest bardziej stabilna po strawieniu przez co efektywniejsza, jednak jest tworem sztucznym. Innymi często stosowanymi w suplementch formami argininy są chlorowodorek L-argininy HCL (świetnie rozpuszczalny w wodzie, tani ale b. gorzki i przeciętnie przyswajalny, np. Medargin) i jabłczan L-argininy (dobrze biodostępny, łatwo przyswajalny, działa szybko, niestety krótko).
Należy również pamiętać, że efektywna ilość argininy w jej związkach chemicznych, np. AAKG jest mniejsza niż w czystej postaci aminokwasu.
Jaka jest wskazana dawka? Czy można zażywać l-argininę razem z lekami przepisanymi od lekarza? Czy na pewno nie będzie żadnych skutków ubocznych?
Dr Louis Ignarro (farmakolog amerykański, laureat Nagrody Nobla z medycyny 1998 roku) odpowiada: Eksperci mówią, że powinniśmy zażywać przynajmniej 5 gramów l-argininy jako codzienny suplement. Wielu moich pacjentów pyta mnie, czy można przedawkować l-argininę? Otóż 5 gramów jest dawką podstawową. Wszelkie wyniki badań i artykuły medyczne, jakie czytałem na ten temat, nie wykazują żadnej możliwości jakiejkolwiek szkodliwości, czy możliwości przedawkowania tego aminokwasu. Nawet osobom starszym podawano dawki powyżej 30 gramów i nie wynikały z tego żadne komplikacje. W przypadku wszystkich, którzy chcą naturalnie wyregulować sobie ciśnienie, ważne jest, aby zażywać l-argininę o zupełnie innej, to znaczy przeciwnej porze dnia niż leki farmakologiczne na nadciśnienie, dopóki ten problem się nie unormuje. Jeżeli leki na nadciśnienie zażywasz rano, l-argininę zażyj wieczorem lub odwrotnie – jeśli leki wieczorem, to l-arginina rano.
Źródło: Zdrowie Uroda i Życie no. 6/240
Jak długo brać l-argininę? Generalnie bez ograniczeń czasowych. Niektóre źródła podają, że należy stosować comiesięczne przerwy w przyjmowaniu argininy, trwające około tygodnia.
Dlaczego dobrze brać przed snem? Ponieważ wówczas żołądek jest pusty, więc przyswajanie będzie lepsze. Ponadto arginina sprzyja, mówiąc najogólniej, lepszemu wykorzystaniu snu.
Badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Albercie ujawnia, że arginina, aminokwas, który znajduje się głównie w czerwonym mięsie, ma pozwalać organizmowi znacznie skuteczniej walczyć z chorobami zakaźnymi. Doktor Richar Lamb już wcześniej wiedział, że arginina odgrywa poważną rolę w skuteczności układu odpornościowego. Nie wiedział jednakże, że rola tego aminokwasu jest AŻ tak ważna.
Richard Lamb oraz jego zespół badawczy wykonali całą serię testów laboratoryjnych na myszach. Te gryzonie, które otrzymały argininę były bardziej zdolne do skuteczniejszego zwalczania chorób zakaźnych.
Doktor Richard Lamb podkreśla z całą stanowczością, że nawet jeśli jego
badania są bardzo
obiecujące, to jednakże są one w dalszym ciągu jedynie w stadium
eksperymentalnym. Kolejny etap badania, według niego, ma polegać na
realizacji testów na ludziach.
UPDATE 03.2020 W odpowiedzi na liczne pytania: Na razie nie ma żadnych jednoznacznych informacji na temat „arginina a koronawirus”. Jeśli zostaną opublikowane wyniki jakichkolwiek badań z tym związanych, od razu poinformujemy o tym w osobnym wpisie.
Proszę zwrócić uwagę na dane w czerwonym prostokącie. Wyraźnie wadać, jak suplementacja argininy skutecznie zmniejsza ciśnienie (zwłaszcza skurczowe – o 18 jednostek!), jak również w niektórych przypadkach korzystnie ogranicza tętno. To wszystko przy dawce dobowej 3×3 gramy.
Źródło: PierMarco Piatti, Lucilla D. Monti, Gianpietro Valsecchi, Fulvio Magni, Emanuela Setola, Federica Marchesi, Marzia Galli-Kienle, Guido Pozza, K. George M.M. Alberti; Wpływ długotrwałego doustnego stosowania L-argininy na poprawę insulinowrażliwości obwodowej i wątrobowej u chorych na cukrzycę typu 2
Polecamy również: Bogdański P., Pupek-Musialik D., Jabłecka A., Bryl W. Suplementacja L-argininy w nadciśnieniu tętniczym — fakty i kontrowersje. Nadciś. Tęt. 2001; 5: 133–139. J Nutr. 2004 Oct;134(10 Suppl):2807S-2811S; discussion 2818S-2819S. L-arginine and hypertension.
