Archiwa tagu: chlorowodorek l-argininy

AAKG i inne formy argininy

Argininę spotykamy też często w formie „AAKG”, zwłaszcza jako suplement bądź jeden ze składników suplementów dla sportowców. Popularna L-arginina to wolna, naturalna forma tego aminokwasu (argininy), zaś AAKG to molekuła składająca się z wspomnianej wyżej argininy i kwasu alfaketoglutarowego, czyli innymi słowy: to arginina + AKG (ketokwas, pochodna kwasu glutarowego). Forma AAKG jest bardziej stabilna po strawieniu przez co efektywniejsza, jednak jest tworem sztucznym.
Innymi często stosowanymi w suplementch formami argininy są chlorowodorek L-argininy HCL (świetnie rozpuszczalny w wodzie, tani ale b. gorzki i przeciętnie przyswajalny, np. Medargin) i jabłczan L-argininy (dobrze biodostępny, łatwo przyswajalny, działa szybko, niestety krótko).

Należy również pamiętać, że efektywna ilość argininy w jej związkach chemicznych, np. AAKG jest mniejsza niż w czystej postaci aminokwasu.

Warto przeczytać: Jaka forma argininy jest najlepsza?

Skomentuj

Czym jest Arginina HCL

Dodaj komentarz

Na rynku są dziesiątki produktów z l-argininą. Jednak większość z tych produktów ma niską zawartość argininy lub/i zawiera ją w postaci syntetycznej.

Arginina HCL (chlorowodorek argininy) jest całkowicie syntetyczną postacią, łączy w sobie aminokwas z cząsteczką chlorowodoru.

Można ją spotkać w każdej postaci: proszku (np. popularny Medargin), pigułki lub kapsułki. Arginina HCL jest TANIA w produkcji i dlatego tak chętnie stosowana przez wytwórców suplementów. Stosują ją często sportowcy w celu zwiększenia podaży tlenu i przepływ krwi podczas wysiłku. Chlorowodór został połączony z argininą, by przyspieszyć i zwiększyć jej wchłanianie przez układ pokarmowy.

Niestety, długotrwałe stosowanie chlorowodorku argininy niesie za sobą pewne skutki uboczne. Arginina HCL może mieć niekorzystny wpływ na ludzi, którzy mają choroby wątroby i nerek, a także na niektóre osoby po przebytym ataku serca.

Arginina HCL może również zakłócić równowagę potasu we krwi (skutki uboczne jak przy spożywaniu większych ilości soli kuchennej). Jeśli masz niedobór potasu, ta postać argininy może spowodować odwodnienie, nudności, skurcze żołądka i biegunki.

Jeśli pacjent przyjmuje leki rozrzedzające krew, suplementacja argininy HCL może jeszcze bardziej obniżać krzepliwość krwi , zwiększając np. ryzyko nieprawidłowego gojenia się ran.

Należy też pamiętać, że efektywna ilość argininy w jej związkach chemicznych, np. omawianej formy HCL, jest mniejsza niż w czystej postaci aminokwasu. W przypadku chlorowodorku argininy mamy do czynienia z zawartością procentową na poziomie około 75% masy.

Osobom pragnącym polepszyć stan układu sercowo-naczyniowego należy polecić przyjmowanie suplementów zawierających argininę w jej wolnej, naturalnej postaci. Niestety takie suplementy są droższe, jednak można je bez obaw stosować przez dłuższy czas, co jest z kolei niezbędne jest dla uzyskania prawdziwych efektów suplementacji. Arginina w postaci wolnej jest również lekkostrawna i w stosowanych dawkach pozostaje praktycznie bez wpływu na układ pokarmowy

Warto przeczytać: Jaka forma argininy jest najlepsza?

Skomentuj

Jaka forma argininy jest najlepsza?

7 komentarzy

Arginina dostępna jest na rynku w postaci wolnej (naturalnej) – l-argininy oraz kilku sztucznych związków chemicznych: chlorowodorku (HCL), alfaketoglutaranu (AAKG) i jabłczanu argininy. Każdy z wymienionych rodzajów występuje w formie twardych tabletek, kapsułek z proszkiem, proszku lub w płynie. A to wszystko w bardzo różnych dawkach – od 250 mg do 5000 mg.

Arginina różni się też sposobem pozyskania (metody naturalne lub synteza chemiczna), klasą czystości oraz posiadanymi certyfikatami farmaceutycznymi i jakościowymi, co wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo suplementacji, zwłaszcza długotrwałej.

Dodatkowo oferowanych jest wiele złożonych suplementów, tzw. komplekserów z l-argininą, zawierających poza nią inne aminokwasy, witaminy, ekstrakty z owoców itp. Dodatki te wzmacniają i wydłużają efekt argininy, dlatego są zwykle bardzo pożądane. Kompleksery sprzedawane są najczęściej w formie porcjowanego proszku do rozpuszczenia w wodzie lub roztworu wodnego. Takie formy są najkorzystniejsze z punktu widzenia przyswajalności i lekkostrawności.

Jeśli chodzi o dawki, uważa się, że terapeutycznie należy przyjmować co najmniej 5 gramów (5000 mg) l-argininy na dobę. Więcej na ten temat w osobnym wpisie.

Podsumowując, wydaje się, że najlepsza jest arginina w formie wolnej i naturalnej – l-arginina, w postaci porcjowanego proszku (np. saszetki), zawierającego ok. 5 gramów aminokwasu i substancje wspomagające jego działanie oraz poprawiające przyswajalność. Recenzje takich suplementów znajdziecie np. na arginina.pl

Skomentuj