Proszę zwrócić uwagę na dane w czerwonym prostokącie. Wyraźnie wadać, jak suplementacja argininy skutecznie zmniejsza ciśnienie (zwłaszcza skurczowe – o 18 jednostek!), jak również w niektórych przypadkach korzystnie ogranicza tętno. To wszystko przy dawce dobowej 3×3 gramy.
Źródło: PierMarco Piatti, Lucilla D. Monti, Gianpietro Valsecchi, Fulvio Magni, Emanuela Setola, Federica Marchesi, Marzia Galli-Kienle, Guido Pozza, K. George M.M. Alberti; Wpływ długotrwałego doustnego stosowania L-argininy na poprawę insulinowrażliwości obwodowej i wątrobowej u chorych na cukrzycę typu 2
Polecamy również: Bogdański P., Pupek-Musialik D., Jabłecka A., Bryl W. Suplementacja L-argininy w nadciśnieniu tętniczym — fakty i kontrowersje. Nadciś. Tęt. 2001; 5: 133–139. J Nutr. 2004 Oct;134(10 Suppl):2807S-2811S; discussion 2818S-2819S. L-arginine and hypertension.
L-arginina może pomóc diabetykom poprzez szereg mechanizmów. Na przykład może zmniejszyć ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, takich jak wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu i choroby serca.A to dlatego, że L-arginina tworzy w w organizmie chemię (NO), która wpływa na odprężenie naczyń krwionośnych.
Jednak cukrzyca komplikuje te procesy, dlatego ważne jest, by
konsultować sposób leczenia z lekarzem, a nie próbować samoleczenia za
pomocą suplementów. L-arginina może też pomóc diabetykom w poprawie
wyników
sportowych, przez wspomaganie budowy mięśni i redukcje tkanki
tłuszczowej.
Ograniczenie powikłań sercowo-naczyniowych
Tworząc tlenek azotu w organizmie, L-arginina przyczynia się
rozszerzenia naczyń krwionośnych i może mieć istotne znaczenie w
przypadku cukrzycy. Rozszerzenie naczyń sprzyja ich ekspansji i
odprężeniu. Kiedy rozszerzanie naczyń przebiega prawidłowo, zmniejsza
sie gromadzenie złogów i spada ciśnienie krwi – częste powikłania
cukrzycy. Cukrzyca utrudnia proces odprężania naczyń krwionośnych.
Choroba zasadniczo tworzy konkurencję dla L-argininy. Działa to
tak: Kiedy twoje ciało rozkłada L-argininę do mocznika, wykorzystuje
przy tym enzym zwany arginazą. Diabetycy mają wyższą aktywność arginazy
niż osoby całkiem zdrowe, co oznacza, że pozostaje u nich za mało
L-argininy na tworzenie tlenku azotu. Naukowcy sądzą, że ten problem
może zostać rozwiązany w diabetyków z pomocą innego aminokwasu –
L-cytruliny i leków antycholesterolowych. Jednak aby to potwierdzić,
potrzebne są kolejne badania naukowe.
Redukcja masy ciała i sprawnośc fizyczna L-arginina może pomóc diabetykom również w inny sposób – dzięki wpływowi na poprawę kondycji mięśni, konieczną u diabetyków, u których leczenie ukierunkowane jest na zmniejszenie masy ciała i zwiększenie aktywności fizycznej. L-arginina pomaga wytwarzać kreatynę, która dostarcza mięśniom energii. L-argininę stosują sportowcy w postaci suplementów służących do oprawie wydajności. Według badaczy z University of Maryland Maryland Medical Center, arginina sprzyja poprawie wytrzymałości, zwłaszcza w działaniu krótkotrwałym o wysokiej intensywności. Ponadto pomaga poprawić dopływ krwi do mięśni, co czyni ją popularną wśród tych, którzy chcą, by ich mięśnie się rozrosły kosztem zrzuconego tłuszczu. W listopadzie 2006 „American Journal of Physiology: Endocrinology and Metabolism” opublikował wyniki badań włoskich naukowców, którzy stwierdzili, iż długoterminowa suplementacja argininy dała dobre efekty w grupie otyłych cukrzyków typu 2 przy niskokalorycznej diecie i regularnych ćwiczeniach fizycznych. W badaniu, grupa suplementacji L-argininy nie tylko straciła na wadze, ale w porównaniu z grupą kontrolną, miała większą utratę tłuszczu i większą redukcję obwodu w pasie. Ponadto przybyło im więcej tkanki mięśniowej i poprawiły się profile glukozowe.
Konsultuj z lekarzem! Pamiętaj, że suplementy w sklepach ze zdrową żywnością nie są służą do leczenia Twojej choroby, a jedynie pomagają organizmowi w walce ze schorzeniami przez dostarczanie niezbędnych substancji. Jeśli masz cukrzycę, najlepiej porozmawiaj z lekarzem na temat korzyści i ewentualnych skutków ubocznych przyjmowania L-argininy, zwłaszcza jeśli masz również inne schorzenia lub przyjmujesz inne leki.
Na początku 2009 roku rozpoczęto 90 dniowe badania kliniczne Proargi 9+ (suplement zawierający głównie l-argininę) w High Desert Heart Institute (USA). Do badania włączono 35 pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, przebywających na jednym z oddziałów instytutu.
W czerwcu 2009 roku, w badaniu uczestniczyło wciąż 33 pacjentów. Jeden z pacjentów odszedł z eksperymentu ponieważ przeszczepiono mu nowe serce. Drugi pacjent został wyłączony z badań z powodu niejasności w protokołach. Każdy pacjent w czasie trwania eksperymentu przechodził obszerne badania diagnostyczne, z których w ciągu 13 tygodni otrzymano około 7000 różnych danych. Oto lista (częściowa) najważniejszych z przeprowadzonych testów:
– pełne badania krwi (w tym badanie stężenia lipidów i elektrolitów) – badanie moczu – dwie formy analizy krzywej pulsu (PWA) – stężenie protein – echokardiografia – poziom witaminy D3 – badanie indeksu przepływu ramiennego/kostkowego krwi (przy uzyciu ultrasonografu dopplerowskiego) – tomografia komputerowa serca – test wysiłkowy (6 minut marszu) – poziom natlenienia krwi
Wszyscy pacjenci zakwalifikowani do tego badania osiągnęli tzw. punkt „bez odwrotu”, co oznacza, że otrzymali już maksimum tego, co można w terapii farmakologicznej i medycznej.
Każdy pacjent otrzymywał 4 dawki ProArgi 9+ na dobę (dwie rano i dwie wieczorem) przez kolejnych 90 dni. Każda dawka (10 g) tego suplementu zawiera 5 gramów naturalnej argininy oraz kilka innych składników wspomagających produkcje tlenku azotu i poprawiających czynność serca.
Ważne jest, aby pamiętać, że poniższe wyniki są średnią z wszystkich 33 pacjentów. Na przykład nie wszyscy pacjenci mieli poważne problemy z przepływem krwi obwodowej, jednak odnotowano dla wszystkich chorych średni wzrost o 16%. Oznacza to, że u pacjentów z problemami z krążeniem obwodowym przepływ wzrósł w naprawdę istotny sposób. Większość pacjentów mogła przy tym zmniejszyć przyjmowaną liczbę leków lub dawki wybranych lekarstw. Poniższe dane są więc przekonujące, ponieważ odzwierciedlają znaczną poprawę stanu i to nierzadko przy ograniczeniu stosowanych leków.
Oto istotniejsze z otrzymanych wyników badań:
– stężenie trójglicerydów spadło o 40% – poziom glukozy zmniejszył się o 8% – zmniejszyło się białko c-reaktywne o 25% – zaszła 11 % redukcja poziomu kreatyniny – 35 % wzrost poziomu magnezu (chociaż w produkcie nie ma magnezu). – zaobserwowano zmniejszenie liczby płytek krwi – pozytywny cholesterol HDL wzrósł o 18% – bilirubina istotnie spadła – wzrost poziomu witaminy D o 183 % – stwierdzono spadek ciśnienia skurczowego o 13% – spadek ciśnienia rozkurczowego o 17% – przepływ krwi w naczyniach obwodowych (mierzony przy kostce) wzrósł o 16% – CASP (ciśnienie skurczowe aorty środkowej) spadło o 6% – nadciśnienie płucne zostało istotnie ograniczone – spadła agregacja płytek krwi
Dr. Siva Arunasalam, który pomagał prowadzić i nadzorował przebieg badań, stwierdza: „Nie mieliśmy innego wyjścia, jak tylko podjąć tę próbę. W przypadku tych pacjentów wszystkie inne dostępne możliwości terapii zostały wykorzystane. U wszystkich chorych zaobserwowaliśmy znaczną poprawę zdrowia, którą można przypisać tylko ProArgi 9 Plus. […] ostatecznie odkryliśmy istotne, pozytywne zmiany w rekonstrukcji serca, w tętnicach płucnych, zmiany naczyniowe, zmiany poziomu ciśnienia płucnego jak również zmiany w wymiarach i pracy serca.”
Zważywszy sukces tego badania, High Desert Heart Institute wcielił w życie protokół mówiący o wykorzystywaniu l-argininy ProArgi 9+ poprzez podawanie jej pacjentom w ramach standardowej opieki medycznej.
Niedobory argininy mogą być niebezpieczne dla naszego organizmu, dlatego począwszy od pewnego wieku, kiedy zdolność syntezy argininy maleje, warto rozważyć jej suplementację.
Przy niedoborach argininy mogą pojawić się zaniki mięśni, ogólne osłabienie siły mięśniowej, ogólne zahamowanie wzrostu i rozwoju ale też nadwaga, a nawet otyłość. Inne możliwe skutki niedoboru argininy to uporczywe obrzęki, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia regeneracji tkanek, zaburzenia lipidowe i w wydzielaniu insuliny, niewydolność i uszkodzenia wątroby spowodowane przez toksyny. Należy dodać, że arginina bierze udział w wielu ważnych procesach życiowych, dlatego trudno tu wymienić wszystkie możliwe skutki jej chronicznych niedoborów.