Badania nad naturalnym wytwarzaniem (l-)argininy poprzez fermentację substancji będących źródłami węglowodanów z zastosowaniem mutantów Corynebacterium (Brevibacterium), Bacillus i Serratia prowadzono od 1960 roku. Niedawno badano też techniki produkcji l-argininy z pomocą wyhodowanych technikami rekombinacji genów szczepów Escherichia coli.
Do efektywnego wytwarzania L-argininy przez fermentację konieczna jest hodowla szczepów z silnym szlakiem biosyntezy tego aminokwasu. Ponieważ arginina nie jest biosyntetyzowana z prekursora L-glutaminowego przez ornitynę i cytrulinę, pożądane jest zastosowanie szczepu o wysokiej zdolności do wytwarzania kwasu glutaminowego. Ostatecznie do produkcji l-argininy został wybrany jako szczep wyjściowy Corynebacterium (Brevibacterium), który jest dobrze znany z produkcji kwasu L-glutaminowego. Obecnie jest stosowany na skalę przemysłową. Jak w przypadku innych aminokwasów, pH otoczenia musi być regulowane wokół wartości neutralnej. Aby utrzymać wysoką efektywność produkcji argininy tą technologią, konieczne jest też bardzo dobre natlenienie.
Do otrzymania czystej l-argininy z brzeczki fermentacyjnej konieczne jest zastosowanie zaawansowanych metod oczyszczania. Po zakończeniu fermentacji, komórki i białka bakteryjne usuwa się przez odpowiednie membrany-sita lub wirowanie, a pozostałe zanieczyszczenia za pomocą żywicy jonowymiennej lub węgla aktywnego. Kryształy o najwyższej czystości uzyskuje się przez zatężanie pod koniec procesu.
Naturalną argininę (l-argininę) stosują producenci najlepszych suplementów diety. Niestety nie należą one do najtańszych. Jednak w kwestii bezpieczeństwa stosowania i zdrowia nie powinno być miejsca na rozwiązania kompromisowe.