L-arginina (kwas 2_amino 5_guanidynowalerianowy) występuje w sposób naturalny w organizmie człowieka, w białkach jąder komórek i komórkach rozrodczych. Jest to aminokwas endogenny, więc taki, który może być wytworzony przez nasz organizm z innych związków (np. proliny i kwasu glutaminowego). Teoretycznie więc organizm nie potrzebuje dostarczania go z pożywieniem. Niestety, jak pokazały badania, wraz z wiekiem zdolność syntezy argininy w organizmie człowieka zaczyna maleć. Niedobory argininy prowadzą zaś do zachwiania równowagi wewnętrznej organizmu. Właściwe uzupełnienie diety może przywrócić odpowiedni poziom aminokwasu w organizmie, co jest istotne ze względu na jego życiowe funkcje.
Arginina od lat budzi duże zainteresowanie uczonych. Strukturę chemiczną argininy poznano w pierwszej połowie XX wieku. W latach trzydziestych Krebs i Henseleit odkryli fundamentalne znaczenie tego aminokwasu w tzw. cyklu mocznikowym, ważnym dla usuwania toksycznego amoniaku z organizmu ludzkiego. Dalsze badania naukowe zarówno nad samą argininą, jak i możliwościami jej zastosowań w medycynie przyczyniły się do dokonywania kolejnych odkryć. Ujawniły one m.in. związki między nią a sprawnością układu sercowo-naczyniowego.
Arginina jest niezbędnym substratem w syntezie tlenku azotu (NO), nazywanego w świecie nauki „cząsteczką życia”. Tlenek azotu powoduje zwiększenie światła naczyń krwionośnych poprzez rozluźnienie ich mięśni gładkich oraz zmniejszenie „lepkości” ścian naczyń. Wykazano również, że przewlekłe zaburzenia metabolizmu NO mogą prowadzić do zmian miażdżycowych, nadciśnienia tętniczego i innych schorzeń (Hampl i Herget, 2000).
Uważa się powszechnie, że bez tlenu człowiek nie jest w stanie żyć. Jednak bez jego dopływu serce będzie biło przez 3–4 minuty. Ale bez zaopatrzenia w tlenek azotu serce może uderzyć zaledwie kilkanaście razy – powiedział w jednym z wywiadów prof. Tadeusz Maliński z Oakland University USA, światowy autorytet w dziedzinie roli tlenku azotu.
Odkrywcy znaczenia tlenku azotu dla serca i naczyń: Robert F. Furchgott, Luis J. Ignarro i Ferido Murad otrzymali w 1998 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii.
Gdy brakuje argininy, zamiast tlenku azotu powstaje anionorodnik ponadtlenkowy, łatwo reagujący z tlenkiem azotu i tworzący związek zaliczany do grupy wolnych rodników, który może spowodować znaczne uszkodzenia w obrębie naczyń krwionośnych. To jest bardzo niekorzystne – brak argininy ogranicza ilość tlenku azotu i dodatkowo go neutralizuje! Światło naczyń nie może się poszerzać, a działanie wolnych rodników prowadzi do uszkodzenia śródbłonka naczyń krwionośnych, sprzyja osadzaniu się cholesterolu na ich ściankach.
Suplementacja argininy może przywrócić właściwy przebieg syntezy tlenku azotu, a co za tym idzie – wspomaga profilaktykę i terapię miażdżycy, nadciśnienia, choroby wieńcowej ale również arytmii.
Arginina pomaga też sportowcom w przyspieszeniu regeneracji powysiłkowej. U osób z chorobą wieńcową zwiększa możliwości bezbolesnego wysiłku fizycznego.
Spore ilości argininy znajdują się np. w nasionach, zwłaszcza rozmaitych orzechach. Jednak jak powszechnie wiadomo, spożywanie większych ilości orzechów prowadzi zwykle do otyłości, gdyż są one wysokokaloryczne i ciężkostrawne. A z upływem lat zdolność pozyskiwania i produkcji argininy przez nasze organizmy maleje, należy więc uzupełniać jej niedobory odpowienią dietą i właściwymi suplementami. Więcej wiadomości na ten temat można znaleźć TUTAJ.
Portal z recenzjami Arginina.pl poleca suplement ProArgi 9, zawierający w jednej dawce pełną, zalecana przez specjalistów dawkę dzienną argininy – 5000 mg (5 gramów), wzbogaconą wzmacniającą działanie cytruliną, resweratrolem, witaminami z grupy B i unikalnymi wyciągami z owoców.
Aby pogłębić wiedzę w temacie, warto zapoznać się również z interesującym artykułem Arginina z nową twarzą. Właściwości fizyko-chemiczne aminokwasu opisuje krótko i treściwie Wikipedia. Zapraszamy też oczywiście do czytania bloga.
Szanowni Państwo!
Kupując suplementy nie kierujcie się wyłącznie ceną.
Tanie preparaty produkowane są według przestarzałych technologii, w byle jakich warunkach, z byle jakich surowców i bez kontroli jakości. Przez to są często mocno zanieczyszczone np. rakotwórczymi solami metali ciężkich. Nie posiadają też wszystkich wymaganych świadectw i certyfikatów, często są tylko warunkowo dopuszczone do obrotu. Przyjmowanie takich suplementów potrafi przynieść więcej szkody niż pożytku!
Opinia Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie
Opinia wydana przez Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie
PD-2187/78/RW/06.
Arginina jest aminokwasem endogennym o rozgałęzionym łańcuchu. W organizmie człowieka jest niezbedna dla prawidłowego funkcjonowania watroby, wchodzi w skład białka spermy, bierze udział w syntezie i uwalnianiu hormonu wzrostu. Arginina prowadzi do uwolnienia tlenku azotu, co wpływa na rozszerzenie tetniczych naczyń krwionośnych. pondto wpływa na zwiekszenie wydolności psychofizycznej, a także wzmacnia system odpornościowy.
Badanie kliniczne efektów działania suplementu z argininą
Na początku 2009 roku rozpoczęto 90 dniowe badania kliniczne Proargi 9+ (suplement zawierający głównie l-argininę) w High Desert Heart Institute (USA). Do badania włączono 35 pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, przebywających na jednym z oddziałów instytutu.
W czerwcu 2009 roku, w badaniu uczestniczyło wciąż 33 pacjentów. Jeden z pacjentów odszedł z eksperymentu ponieważ przeszczepiono mu nowe serce. Drugi pacjent został wyłączony z badań z powodu niejasności w protokołach. Każdy pacjent w czasie trwania eksperymentu przechodził obszerne badania diagnostyczne, z których w ciągu 13 tygodni otrzymano około 7000 różnych danych. Oto lista (częściowa) najważniejszych z przeprowadzonych testów:
– pełne badania krwi (w tym badanie stężenia lipidów i elektrolitów)
– badanie moczu
– dwie formy analizy krzywej pulsu (PWA)
– stężenie protein
– echokardiografia
– poziom witaminy D3
– badanie indeksu przepływu ramiennego/kostkowego krwi (przy uzyciu ultrasonografu
dopplerowskiego)
– tomografia komputerowa serca
– test wysiłkowy (6 minut marszu)
– poziom natlenienia krwi
Wszyscy pacjenci zakwalifikowani do tego badania osiągnęli tzw. punkt „bez odwrotu”, co oznacza, że otrzymali już maksimum tego, co można w terapii farmakologicznej i medycznej.
Każdy pacjent otrzymywał 4 dawki ProArgi 9+ na dobę (dwie rano i dwie wieczorem) przez kolejnych 90 dni. Każda dawka (10 g) tego suplementu zawiera 5 gramów naturalnej argininy oraz kilka innych składników wspomagających produkcje tlenku azotu i poprawiających czynność serca.
Ważne jest, aby pamiętać, że poniższe wyniki są średnią z wszystkich 33 pacjentów. Na przykład nie wszyscy pacjenci mieli poważne problemy z przepływem krwi obwodowej, jednak odnotowano dla wszystkich chorych średni wzrost o 16%. Oznacza to, że u pacjentów z problemami z krążeniem obwodowym przepływ wzrósł w naprawdę istotny sposób. Większość pacjentów mogła przy tym zmniejszyć przyjmowaną liczbę leków lub dawki wybranych lekarstw. Poniższe dane są więc przekonujące, ponieważ odzwierciedlają znaczną poprawę stanu i to nierzadko przy ograniczeniu stosowanych leków.
Oto istotniejsze z otrzymanych wyników badań:
– stężenie trójglicerydów spadło o 40%
– poziom glukozy zmniejszył się o 8%
– zmniejszyło się białko c-reaktywne o 25%
– zaszła 11 % redukcja poziomu kreatyniny
– 35 % wzrost poziomu magnezu (chociaż w produkcie nie ma magnezu).
– zaobserwowano zmniejszenie liczby płytek krwi
– pozytywny cholesterol HDL wzrósł o 18%
– bilirubina istotnie spadła
– wzrost poziomu witaminy D o 183 %
– stwierdzono spadek ciśnienia skurczowego o 13%
– spadek ciśnienia rozkurczowego o 17%
– przepływ krwi w naczyniach obwodowych (mierzony przy kostce) wzrósł o 16%
– CASP (ciśnienie skurczowe aorty środkowej) spadło o 6%
– nadciśnienie płucne zostało istotnie ograniczone
– spadła agregacja płytek krwi
Dr. Siva Arunasalam, który pomagał prowadzić i nadzorował przebieg badań, stwierdza:
„Nie mieliśmy innego wyjścia, jak tylko podjąć tę próbę. W przypadku tych pacjentów wszystkie inne dostępne możliwości terapii zostały wykorzystane. U wszystkich chorych zaobserwowaliśmy znaczną poprawę zdrowia, którą można przypisać tylko ProArgi 9 Plus. […] ostatecznie odkryliśmy istotne, pozytywne zmiany w rekonstrukcji serca, w tętnicach płucnych, zmiany naczyniowe, zmiany poziomu ciśnienia płucnego jak również zmiany w wymiarach i pracy serca.”
Zważywszy sukces tego badania, High Desert Heart Institute wcielił w życie protokół mówiący o wykorzystywaniu l-argininy ProArgi 9+ poprzez podawanie jej pacjentom w ramach standardowej opieki medycznej.
Czym jest Arginina HCL
Na rynku są dziesiątki produktów z l-argininą. Jednak większość z tych produktów ma niską zawartość argininy lub/i zawiera ją w postaci syntetycznej.
Arginina HCL (chlorowodorek argininy) jest całkowicie syntetyczną postacią, łączy w sobie aminokwas z cząsteczką chlorowodoru.
Można ją spotkać w każdej postaci: proszku (np. popularny Medargin), pigułki lub kapsułki. Arginina HCL jest TANIA w produkcji i dlatego tak chętnie stosowana przez wytwórców suplementów. Stosują ją często sportowcy w celu zwiększenia podaży tlenu i przepływ krwi podczas wysiłku. Chlorowodór został połączony z argininą, by przyspieszyć i zwiększyć jej wchłanianie przez układ pokarmowy.
Niestety, długotrwałe stosowanie chlorowodorku argininy niesie za sobą pewne skutki uboczne. Arginina HCL może mieć niekorzystny wpływ na ludzi, którzy mają choroby wątroby i nerek, a także na niektóre osoby po przebytym ataku serca.
Arginina HCL może również zakłócić równowagę potasu we krwi (skutki uboczne jak przy spożywaniu większych ilości soli kuchennej). Jeśli masz niedobór potasu, ta postać argininy może spowodować odwodnienie, nudności, skurcze żołądka i biegunki.
Jeśli pacjent przyjmuje leki rozrzedzające krew, suplementacja argininy HCL może jeszcze bardziej obniżać krzepliwość krwi , zwiększając np. ryzyko nieprawidłowego gojenia się ran.
Należy też pamiętać, że efektywna ilość argininy w jej związkach chemicznych, np. omawianej formy HCL, jest mniejsza niż w czystej postaci aminokwasu. W przypadku chlorowodorku argininy mamy do czynienia z zawartością procentową na poziomie około 75% masy.
Osobom pragnącym polepszyć stan układu sercowo-naczyniowego należy polecić przyjmowanie suplementów zawierających argininę w jej wolnej, naturalnej postaci. Niestety takie suplementy są droższe, jednak można je bez obaw stosować przez dłuższy czas, co jest z kolei niezbędne jest dla uzyskania prawdziwych efektów suplementacji. Arginina w postaci wolnej jest również lekkostrawna i w stosowanych dawkach pozostaje praktycznie bez wpływu na układ pokarmowy
Warto przeczytać: Jaka forma argininy jest najlepsza?
Arginina a zdrowie włosów
Naukowcy z Kliniki Mayo przypominają, że arginina bierze udział w produkcji melaniny (barwnika odpowiedzialnego za kolor włosów i skóry). Zauważają też, że niewystarczający poziom l-argininy może skutkować osłabieniem i wypadaniem włosów. Ciekawe badania prowadzono na Wolnym Uniwersytecie Berlina. Od dawna wiadomo, że l-arginina jest niezbędna do syntezy tlenku azotu w naszym organizmie.
W Berlinie wykazano związek kondycji włosów z tlenkiem azotu (NO). Z badań wynika, że NO bierze aktywny udział w w regulacji aktywności mieszków włosowych a przez to decyduje o wzroście i zachowniu włosów w zdrowiu..
Ochronę koloru włosów z udziałem argininy potwierdzają odkrycia japońskiego naukowca Eiko Oshimury. Z pracy opublikowanej w Journal of Cosmetic Science wynika, że arginina występuje i odgrywa istotną rolę we włóknach włosa.
Nitric oxide in the human hair follicle: constitutive and dihydrotestosterone-induced nitric oxide synthase expression and NO production in dermal papilla cells. Journal of Molecular Medicine, 2003, Volume 81, Number 2, Pages 110-117
Mayo Clinic: Arginine
Effects of arginine on hair damage via oxidative coloring process. Journal of Cosmetic Science,2004, VOL 55; SUPP, pages S155-S170
Znaczenie w przyspieszeniu gojenia ran
Arginina jest aminokwasem stymulującym uwalnianie hormonów przyśpieszających podziały komórek, a także produkcję czynnika ważnego w procesie gojenia ran – tlenku azotu. Arginina zwiększa też syntezę kolagenu – podstawowego elementu budulcowego skóry, oraz powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych.
Dzięki temu do gojącej się rany dostarczane jest więcej substancji odżywczych. Dowiedziono, że stosowanie pokarmów bogatobiałkowych z dużą zawartością argininy pomaga ograniczać proces zapalny i zwiększa aktywność enzymów antyoksydacyjnych, które usuwają wolne rodniki, czyli niepożądane, aktywne formy tlenu uszkadzające komórki.
Produkty wysokobiałkowe, np. czerwone mięso, ryby, mleko, sery czy jaja, są też dobrym źródłem cynku – pierwiastka ważnego dla procesu powstawania nowych komórek.
w przypadku nietolerancji lub innych przeciwwskazań do spożywania produktów bogatych w argininę, wskazana jest jej suplementacja.
Niedobory argininy
Niedobory argininy mogą być niebezpieczne dla naszego organizmu, dlatego począwszy od pewnego wieku, kiedy zdolność syntezy argininy maleje, warto rozważyć jej suplementację.
Przy niedoborach argininy mogą pojawić się zaniki mięśni, ogólne osłabienie siły mięśniowej, ogólne zahamowanie wzrostu i rozwoju ale też nadwaga, a nawet otyłość. Inne możliwe skutki niedoboru argininy to uporczywe obrzęki, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia regeneracji tkanek, zaburzenia lipidowe i w wydzielaniu insuliny, niewydolność i uszkodzenia wątroby spowodowane przez toksyny. Należy dodać, że arginina bierze udział w wielu ważnych procesach życiowych, dlatego trudno tu wymienić wszystkie możliwe skutki jej chronicznych niedoborów.
Proces produkcji naturalnej l-argininy
Badania nad naturalnym wytwarzaniem (l-)argininy poprzez fermentację substancji będących źródłami węglowodanów z zastosowaniem mutantów Corynebacterium (Brevibacterium), Bacillus i Serratia prowadzono od 1960 roku. Niedawno badano też techniki produkcji l-argininy z pomocą wyhodowanych technikami rekombinacji genów szczepów Escherichia coli.
Do efektywnego wytwarzania L-argininy przez fermentację konieczna jest hodowla szczepów z silnym szlakiem biosyntezy tego aminokwasu. Ponieważ arginina nie jest biosyntetyzowana z prekursora L-glutaminowego przez ornitynę i cytrulinę, pożądane jest zastosowanie szczepu o wysokiej zdolności do wytwarzania kwasu glutaminowego. Ostatecznie do produkcji l-argininy został wybrany jako szczep wyjściowy Corynebacterium (Brevibacterium), który jest dobrze znany z produkcji kwasu L-glutaminowego. Obecnie jest stosowany na skalę przemysłową. Jak w przypadku innych aminokwasów, pH otoczenia musi być regulowane wokół wartości neutralnej. Aby utrzymać wysoką efektywność produkcji argininy tą technologią, konieczne jest też bardzo dobre natlenienie.
Do otrzymania czystej l-argininy z brzeczki fermentacyjnej konieczne jest zastosowanie zaawansowanych metod oczyszczania. Po zakończeniu fermentacji, komórki i białka bakteryjne usuwa się przez odpowiednie membrany-sita lub wirowanie, a pozostałe zanieczyszczenia za pomocą żywicy jonowymiennej lub węgla aktywnego. Kryształy o najwyższej czystości uzyskuje się przez zatężanie pod koniec procesu.
Naturalną argininę (l-argininę) stosują producenci najlepszych suplementów diety. Niestety nie należą one do najtańszych. Jednak w kwestii bezpieczeństwa stosowania i zdrowia nie powinno być miejsca na rozwiązania kompromisowe.
